Eğer ABD temerrüde düşerse faiz oranları yükselecek, hisse senedi ve tahvil piyasaları çökecek. Yatırımcılar bulabildikleri her türlü güvenli varlığa kaçarken küresel finans sistemi kargaşaya sürüklenecek.

Geçen her gün, Başkan Joe Biden ile Kongre arasında ABD'nin borç tavanının yükseltilmesine ilişkin bir anlaşma için son tarihe giderek daha da yaklaşılıyor.

Eğer 1 Haziran'a kadar bir anlaşma yapılmazsa, küresel ekonomi, en azından uzmanların çoğuna göre, ABD'nin borçlarını ödeyememesi nedeniyle destansı boyutlarda bir felaketle karşı karşıya kalacak.

Açıkçası bu sonuç pek de sorunsuz bir yolculuk olmayacak. Eğer gerçekleşirse, birkaç gün kargaşa yaşanacak. Yine de Amerika'nın borçlarını ödeyememesi tam da dünyanın ihtiyaç duyduğu bir uyanış çağrısı olabilir.

Aslında ABD son 20 yılı, sanki geri ödenmesi hiç gerekmeyecekmiş gibi daha fazla borç ve daha büyük açıklar biriktirerek geçirdi. Bu durum enflasyonu körükledi, her türlü varlıkta balonları körükledi, sermayeyi mümkün olan en verimsiz yatırımlara yönlendirdi ve hükümetleri altından kalkamayacağımız büyük harcama programlarına bağladı.

Aslında herkes biliyor ki, ABD'nin temerrüde düşmesini engellemek için muhtemelen son dakikada bir tür anlaşma yapılacak. Ancak bunun olmaması hepimiz için daha iyi olabilir.

Sürenin dolmasına iki haftadan az bir süre kaldı. Başkan ve Kongre, mevcut borç tavanını kaldıran bir anlaşma yapamazsa 1 Haziran'da ABD teknik olarak borçlarını ödeyemeyecek.

Cumhuriyetçiler, Beyaz Saray harcamalarını kontrol etmeyi ve vergi yükünü hafifletmeyi kabul etmediği sürece mevcut 31.3 trilyon doların (25.1 trilyon sterlin) üzerine çıkmak istemiyor. Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde Demokratlar ve Başkan, birkaç yüz milyar doların daha sanki hiçbir önemi yokmuş gibi geçiştirilmesi gerektiğini düşünüyor. Önümüzdeki hafta neler olacağını hep birlikte göreceğiz.

Yine de herkesin hemfikir olduğu bir nokta var. Bir temerrüt küresel ekonomi için felaket olur. Maliye Bakanı Jeremy Hunt bunun etkisinin "kesinlikle yıkıcı" olacağı uyarısında bulunurken, Beyaz Saray Ekonomik Danışmanlar Konseyi bunun sadece ABD'de GSYH'de 6.1pc'lik bir düşüşle derin bir resesyonu tetikleyeceğini tahmin ediyor.

Başka bir deyişle, oldukça kötü olacak ve bunun nedenini anlamak zor değil. Amerikan hükümeti, Barack Obama'nın başkan olduğu dönemde benzer durumlarda kısa süreliğine yaptığı gibi, faturalarının çoğunu ödemeyi durdurmak zorunda kalacak. Daha da ciddisi, tahvil piyasaları kargaşa içinde olacak, diğer her şeyin fiyatlandırıldığı ölçüt olan Hazine bonoları serbest düşüşe geçecek ve yatırımcılar sıradakinin hangi hükümet olabileceğini anlamaya çalışacaklar.

Yine de, finansal bir erime potansiyeline rağmen, bir Amerikan borç temerrüdü tam da küresel ekonominin ihtiyaç duyduğu türden bir "sarsıntı" olabilir. Belki de bu sayede toplam borçlanmanın hiçbir sonuç doğurmadan sonsuza kadar artmaya devam edemeyeceğini güçlü bir şekilde hatırlatacak.

IMF rakamlarına göre toplam küresel borç 2010'lu yılların başında 200 trilyon dolar iken şu anda 300 trilyon dolara yükselmiş durumda. On yılın sonunda bu rakam 400 trilyon dolar olacak ve artmaya devam edecek.

Bunun içinde devlet borçlarında büyük artışlar olmuştur. Japonya'nın borcunun GSYH'ye oranı yüzde 225 gibi şaşırtıcı bir rakama ulaştı. İtalya'nın oranı yüzde 140'a, Fransa'nın yüzde 111'e ulaştı. Son birkaç yıldır borçlanma konusunda hiç de fena sayılmayacak olan Birleşik Krallık, eskiden bir güven çöküşünü tetiklemeden mümkün olan en üst sınır olarak kabul edilen yüzde 100 seviyesini henüz aştı.

Sadece hükümetler değil. Dünyanın dört bir yanındaki şirketlerin toplam 87 trilyon dolar ya da küresel GSYH'nin yüzde 97'si kadar borçlanmasıyla şirketler de destansı bir ölçekte borçlanıyor. Tüketiciler de bir o kadar borçlanıyor. Tüm bunları topladığımızda, kelimenin tam anlamıyla borç içinde boğulan bir dünyada yaşıyoruz.

Bunun sonuçlarını her yerde görebiliyoruz. Enflasyon yeniden yükselişe geçerek ABD'de yüzde 10'u aştı, İngiltere ve Avrupa'nın büyük bölümünde de aynı seviyeye ulaştı.

Sabit bir mal seviyesini kovalayan bu kadar çok borç para varken, fiyatların hızlanmaya başlaması büyük bir sürpriz değil ve artan faiz oranları bunu tekrar kontrol altına almaya başlayacak olsa da, daha az borca da ihtiyacımız olacak.

İkinci olarak, varlık fiyatlarını artırarak internet hisselerinden kripto paralara, emlaktan hisse senetlerine ve tahvillere kadar mini balonlar yarattı.

Üçüncüsü, zombi şirketleri hayatta tuttu ve yatırımları, doğru dürüst bir getiri elde etme umudunun çok az olduğu verimsiz sektörlere yönlendirdi.

Son olarak ve belki de en kötüsü, hükümetin giderek daha da büyümesine, genişlemesini vergileri arttırmak yerine borç parayla beslemesine, seçmenlerinden gelen gerçekçi olmayan daha fazla harcama taleplerine boyun eğmesine izin verdi.

Belli bir noktada, tüm bu borçlanmanın büyümeyi durdurması gerekiyor. Doğru, ABD hükümetinin temerrüde düşmesi kötü bir şok olur.

Mali piyasalar paniğe kapılır, tahviller çöker, borsalar tepetaklak olur ve pek çok durumda federal çalışanlar için gerçek bir sıkıntı yaratır.

Yine de sonsuza kadar sürmeyecektir. Hiç şüphesiz birkaç hafta içinde ABD'nin yeniden borçlanmaya devam etmesini sağlayacak bir uzlaşmaya varılacaktır. Bu arada, küresel ekonominin şu anda ihtiyaç duyduğu türden dramatik, sembolik bir uyandırma çağrısı olacaktır.

Bu parti bir gün sona ermek zorunda. Sonsuza kadar daha fazla borçlanmaya devam edemeyiz. Bir noktada hesapların yeniden dengelenmesi gerekecek. Haziran başı, geçici bir acıya neden olsa bile, başlamak için iyi bir yer olabilir.