Perşembe günü yayınlanan bir araştırmaya göre, dünyadaki büyük göllerin ve rezervuarların yarısından fazlası 1990'ların başından bu yana, özellikle iklim değişikliği nedeniyle küçüldü ve tarım, hidroelektrik ve insan tüketimi için su konusundaki endişeleri yoğunlaştırdı.

Uluslararası araştırmacılardan oluşan bir ekip, Avrupa ve Asya arasındaki Hazar Denizi'nden Güney Amerika'daki Titicaca Gölü'ne kadar dünyanın en önemli tatlı su kaynaklarından bazılarının yaklaşık otuz yıl boyunca yılda yaklaşık 22 gigatonluk bir kümülatif oranda su kaybettiğini bildirdi. Bu, Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük rezervuarı olan Mead Gölü'nün hacminin yaklaşık 17 katı.

Science dergisindeki araştırmayı yöneten Virginia Üniversitesi'nden yüzey hidroloğu Fangfang Yao, doğal göllerdeki azalmanın %56'sının iklim ısınması ve insan tüketiminden kaynaklandığını, ısınmanın "bunda daha büyük bir paya sahip olduğunu" söyledi.

İklim bilimciler genel olarak dünyanın kurak bölgelerinin iklim değişikliği altında daha kuru hale geleceğini ve ıslak alanların daha da ıslanacağını düşünüyor, ancak çalışma nemli bölgelerde bile önemli su kaybı olduğunu ortaya koydu. Yao, "Bu göz ardı edilmemeli" dedi.

Bilim insanları, iklim ve hidrolojik modellerle birlikte uydu ölçümlerini kullanarak yaklaşık 2.000 büyük gölü değerlendirdi.

Sürdürülebilir olmayan insan kullanımı, yağış ve akıntıdaki değişiklikler, sedimantasyon ve artan sıcaklıkların göl seviyelerini küresel olarak düşürdüğünü ve göllerin %53'ünün 1992'den 2020'ye kadar düşüş gösterdiğini tespit ettiler.

Kuruyan göl havzalarında yaşayan yaklaşık 2 milyar insan bu durumdan doğrudan etkilenmekte ve birçok bölge son yıllarda kıtlıkla karşı karşıya kalmaktadır.

Bilim adamları ve kampanyacılar uzun zamandır iklim değişikliğinin en yıkıcı sonuçlarından kaçınmak için küresel ısınmanın 1.5 Celisus derecenin (2.7 Fahrenheit derece) ötesine geçmesinin önlenmesi gerektiğini söylüyorlar. Dünya şu anda yaklaşık 1.1C (1.9F) oranında ısınıyor.

Perşembe günü yapılan çalışma, sürdürülebilir olmayan insan kullanımının Orta Asya'daki Aral Denizi ve Orta Doğu'daki Ölü Deniz gibi gölleri kuruttuğunu, Afganistan, Mısır ve Moğolistan'daki göllerin ise atmosfere su kaybını artırabilen yükselen sıcaklıklardan etkilendiğini ortaya koydu.

Göllerin dörtte birinde su seviyeleri, genellikle İç Tibet Platosu gibi uzak bölgelerdeki baraj inşaatlarının bir sonucu olarak yükseldi.