Uluslararası Para Fonu (IMF) bünyesinde yapılan bir çalışmada, COVID-19 salgınıyla yaşanan gelişmekte olan ülkelerdeki küresel sermaye çıkışının önceki şokların çok daha ötesinde olduğu belirtildi. Bu çıkışa ülkelerin kendi para ve maliye politikalarının yanıt vermekte zorlandığı, IMF, Dünya Bankası ve G-20’nin özellikle fakir ülkeler için geliştirdiği programların sorunları hafifletmeye katkı verdiği belirtildi. IMF çalışmasında salgının başladığı dönemde birinci ay bitmeden ülkelerinin GSYH’sinin yüzde 0,4’ü kadar uluslararası fonların çıkış yaptığını ve 2008 krizi, 2015 Çin devalüasyonu, 2013 Fed parasal genişlemeden çıkış ilanının tamamındaki çakış seviyesinin geçildiği belirtildi. COVID döneminde küresel finans çıkışının GSYH’lerin yüzde 1’ine yakın seviyede uzun süre seyrettiği ve ancak 2019’un aralık ayını takip eden 10. aydan sonra toparlanabildiği, mevcut seviyesinin de hala önceki krizlerin neredeyse iki katı ve GSYH’lerin yüzde 65’leri seviyesinde daha düşük olduğu belirtildi. IMF çalışmasında bu ölçüdeki bir sermaye çıkışına, çıkış yaşayan ülkelerin para ve maliye politikalarıyla, makro ihtiyati önlemler ile döviz müdahaleleriyle yanıtlanmaya çalışıldığı vurgulanırken, her ülkenin olası çıkışlara yönelik izleme mekanizması arayışı içinde olduğu anlatıldı. Salgın döneminde, IMF’nin, Dünya Bankası’nın ve G-20’nin fakir ülkelere yönelik programları ile ABD merkez bankasının yabancı merkez bankaları ile swap anlaşmalarına gitmesinin önemli bir mekanizma olduğu belirtilen yazıda, IMF’nin bu deneyimler ışığında bir politika çerçevesi rehberi hazırladığı bildirildi. Her bir farklı politikanın, yakın ve orta vadeli sonuçları olacağı, hangi politikaların ödünleşmelere daha iyi yanıt vereceğine dair bir Entegre Politika Çerçevesi üzerinde çalıştığı bildirildi. IMF çalışmasında, banka dışı finansal kuruluşların son krizden çıkışta önemli bir rol oynadığı belirtildi. IMF çalışmasında, OECD Kodları Danışma Görev Gücü ve sermaye akışlarına ilişkin kurumsal görüşüyle, IMF gibi uluslararası forumlarda sermaye akışlarının üzerine yürütülen çalışmaların yeni uygun politika geliştirmeye zorladığı vurgulandı.