Düzenli olarak ekonomi politikaları ve bunların daha geniş etkileri hakkında yazan Krugman, yapay zekanın hükümetin büyük bir müdahalesini gerektirmeyecek kadar "çok yaygın ve çok dağınık" olduğunu düşündüğünü söyledi.

Kastettiği şey, yapay zeka patlamasının belirli bir bölgeyi veya sosyal grubu yıkıma uğratmak yerine, bazı beyaz yakalı işleri (el emeğine dayalı işlere kıyasla) ülke genelinde eşit bir şekilde ortadan kaldıracağıdır. Bu da, yerinden edilen işçilere yardım etmek için iyileştirici politikalar tasarlamanın zor olacağı anlamına geliyor.

Krugman, "Bu konuda teknolojiyi tamamen yasaklamaya çalışmak dışında yapabileceğiniz pek bir şey olduğunu sanmıyorum, ki bu da işe yaramayacaktır" dedi.

Krugman, ChatGPT gibi araçların tehdit ettiği beyaz yakalı işlerin çoğunun yaratıcı veya orijinal düşünceye dayanmadığını iddia etti.

Krugman, "Gerçek dünyada kaç kişi gerçekten yaratıcıdır? İnsanlara yapmaları için çok para ödediğimiz işlerin ne kadarı aslında süper genişletilmiş otomatik düzeltmeye benziyor? Bence cevap oldukça fazla. Yani bu potansiyel olarak gerçekten büyük bir şey ve pek çok işi yerinden edebilir" dedi.

Krugman, yapay zeka gibi teknolojik yeniliklerin etkisini ölçmenin hala zor olduğunu çünkü "teknolojiyi ölçme yöntemimizin berbat olduğunu" söyledi.

Krugman, ekonomistlerin genellikle "ekonomik büyümeye artan sermaye stoku" gibi somut ölçütleri eklediklerini ve ölçülemeyenleri teknolojik büyümeye bağladıklarını açıkladı, çünkü başka nasıl ölçüleceği belli değil.

Örneğin, ülkenin üretkenliğinin 90'ların ortası ile 2000'lerin başı arasında yılda %1 oranında hızlandığını, bunun da internetin ortaya çıkışı ve şirketlerin nihayet bilgi teknolojilerinden nasıl yararlanacaklarını bulmalarıyla ilişkilendirildiğini söyledi.

Krugman "Yine de büyümenin bir kısmı, şirketlerin stoklarını yönetmek için barkodları nasıl kullanacaklarını bulmaları gibi daha sıradan şeylerden kaynaklandı" şeklinde konuştu.